Luke 20

CHAPTER 20

The Authority of Jesus Questioned

1και εγένετο εν μιά των ημερών εκείνων διδάσκοντος αυτού τον λαόν εν τω ιερώ και ευαγγελιζομένου επέστησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς συν τοις πρεσβυτέροις 2και είπον προς αυτόν λέγοντες είπε ημίν εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς η τις εστιν ο δους σοι την εξουσίαν ταύτην 3αποκριθείς δε είπε προς αυτούς ερωτήσω υμάς καγώ ένα λόγον και είπατέ μοι 4το βάπτισμα Ιωάννου εξ ουρανού ην η εξ ανθρώπων 5ο δε συνελογίσαντο προς εαυτοίς λέγοντες ότι εάν είπωμεν εξ ουρανού ερεί διά τι ούν ουκ επιστεύσατε αυτώ 6εαν δε είπωμεν εξ ανθρώπων πας ο λαός καταλιθάσει ημάς πεπεισμένος γαρ εστιν Ιωάννην προφήτην είναι 7και απεκρίθησαν μη ειδέναι πόθεν 8και ο Ιησούς είπεν αυτοίς ουδέ εγώ λέγω υμίν εν ποία εξουσία ταύτα ποιώ

The Parable of the Growers

9ήρξατο δε προς τον λαόν λέγειν την παραβολήν ταύτην άνθρωπός τις εφύτευσεν αμπελώνα και εξέδοτο αυτόν γεωργοίς και απεδήμησε χρόνους ικανούς 10και εν καιρώ απέστειλεν προς τους γεωργούς δούλον ίνα από του καρπού του αμπελώνος δώσιν αυτώ οι δε γεωργοί δείραντες αυτόν εξαπέστειλαν κενόν 11και προσέθετο πέμψαι έτερον δούλον οι δε κακείνον δείραντες και ατιμάσαντες εξαπέστειλαν κενόν 12και προσέθετο πέμψαι τρίτον οι δε και τούτον τραυματίσαντες εξέβαλον 13είπεν δε ο κύριος του αμπελώνος τι ποιήσω πέμψω τον υιόν μου τον αγαπητόν ίσως τούτον ιδόντες εντραπήσονται 14ιδόντες δε αυτόν οι γεωργοί διελογίζοντο προς εαυτούς λέγοντες ούτός εστιν ο κληρονόμος δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν ίνα ημών γένηται η κληρονομία 15και εκβαλόντες αυτόν έξω του αμπελώνος απέκτειναν τι ούν ποιήσει αυτοίς ο κύριος του αμπελώνος 16ελεύσεται και απολέσει τους γεωργούς τούτους και δώσει τον αμπελώνα άλλοις ακούσαντες δε είπον μη γένοιτο 17ο δε εμβλέψας αυτοίς είπεν τι ούν εστι το γεγραμμένον τούτο λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας 18πας ο πεσών επ΄ εκείνον τον λίθον συνθλασθήσεται εφ΄ ον δ΄ αν πέση λικμήσει αυτόν 19και εζήτησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς επιβαλείν επ΄ αυτόν τας χείρας εν αυτή τη ώρα και εφοβήθησαν έγνωσαν γαρ ότι προς αυτούς την παραβολήν ταύτην είπε 20και παρατηρήσαντες απέστειλαν εγκαθέτους υποκρινομένους εαυτούς δικαίους είναι ίνα επιλάβωνται αυτού λόγου εις το παραδούναι αυτόν τη αρχή και τη εξουσία του ηγεμόνος

Give unto Caesar

21και επηρώτησαν αυτόν λέγοντες διδάσκαλε οίδαμεν ότι ορθώς λέγεις και διδάσκεις και ου λαμβάνεις πρόσωπον αλλ΄ επ΄ αληθείας την οδόν του θεού διδάσκεις 22έξεστιν ημίν Καίσαρι φόρον δούναι η ου 23κατανοήσας δε αυτών την πανουργίαν είπε προς αυτούς τι με πειράζετε 24επιδείξατέ μοι δηνάριον τίνος έχει εικόνα και επιγραφήν αποκριθέντες δε είπον Καίσαρος 25ο δε είπεν αυτοίς απόδοτε τοίνυν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του θεού τω θεώ 26και ουκ ίσχυσαν επιλαβέσθαι αυτού ρήματος εναντίον του λαού και θαυμάσαντες επί τη αποκρίσει αυτού εσίγησαν

Jesus Questioned Concerning the Resurrection

27προσελθόντες δε τινες των Σαδδουκαίων οι αντιλέγοντες ανάστασιν μη είναι επηρώτησαν αυτόν 28λέγοντες διδάσκαλε Μωσής έγραψεν ημίν εάν τινος αδελφός αποθάνη έχων γυναίκα και ούτος άτεκνος αποθάνη ίνα λάβη ο αδελφός αυτού την γυναίκα και εξαναστήση σπέρμα τω αδελφώ αυτού 29επτά ουν αδελφοί ήσαν και ο πρώτος λαβών γυναίκα απέθανεν άτεκνος 30και έλαβεν ο δεύτερος την γυναίκα και ούτος απέθανεν άτεκνος 31και ο τρίτος έλαβεν αυτήν ωσαύτως δε και οι επτά και ου κατέλιπον τέκνα και απέθανον 32ύστερον δε πάντων απέθανεν και η γυνή 33εν τη ουν αναστάσει τίνος αυτών γίνεται γυνή οι γαρ επτά έσχον αυτήν γυναίκα 34και αποκριθείς είπεν αυτοίς ο Ιησούς οι υιοί του αιώνος τουτού γαμούσι και εκγαμίσκονται 35οι δε καταξιωθέντες του αιώνος εκείνου τυχείν και της αναστάσεως της εκ νεκρών ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται 36ούτε γαρ αποθανείν έτι δύνανται ισάγγελοι γαρ εισι και υιοί εισι του θεού της αναστάσεως υιοί όντες 37ότι δε εγείρονται οι νεκροί και Μωσής εμήνυσεν επί της βάτου ως λέγει κύριον τον θεόν Αβραάμ και τον θεόν Ισαάκ και τον θεόν Ιακωβ 38θεός δε ουκ έστι νεκρών αλλά ζώντων πάντες γαρ αυτώ ζώσιν 39αποκριθέντες δε τινες των γραμματέων είπον διδάσκαλε καλώς είπας

The Christ

40ουκέτι δε ετόλμων επερωτάν αυτόν ουδέν 41είπε δε προς αυτούς πως λέγουσι τον Χριστόν υιόν Δαβίδ είναι 42και αυτός Δαβίδ λέγει εν βίβλω ψαλμών είπεν ο κύριος τω κυρίω μου κάθου εκ δεξιών μου 43έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου 44Δαβίδ ούν κύριον αυτόν καλεί και πως υιός αυτού εστιν 45ακούοντος δε παντός του λαού είπεν τοις μαθηταίς αυτού 46προσέχετε από των γραμματέων των θελόντων περιπατείν εν στολαίς και φιλούντων ασπασμούς εν ταις αγοραίς και πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς και πρωτοκλισίας εν τοις δείπνοις 47οι κατεσθίουσι τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσεύχονται ούτοι λήψονται περισσότερον κρίμα